Wij verwachten graag nog meer Heusdens dialect via kwbheusden@gmail of bij Danny Merelstraat 46.

Moe es de têêt hinne da Sinterkloas allien mer diende vur de jung bang te make en braaf te hoon.  Sinterkloas zenne witte knecht ha altêêt ne grute bok bè moe alles in stond wa de jung het hiel joar door geden haan.  Zwarte Piet dié ha een lang zwiep bé vur och aaf te troeve en ne grute jutte zak op zenne rug hange en as der nie braaf gewiést war daan stook he och in dié zak en pakde he og mee.  Ze zeeën ter daan oog nog bè da ter och in ‘t kloester in de petattekeller tussen de ratte zat.  Jong, de jung pèèpte ze allemoal as Sinterkoas aafkwamp.  In diéen têêt gonk Sinterkloas be zen hul gevolg oog nog van deur tot deur en pas op asder iets mispeuterd ha, he wist het begod alemoal.  Veul kreeg der in dién têêt nie.  E bitteke sneuk, nen aplesien, een poar manderinnekes  en wa spiélgoed da Sinterkloas zelf gemakt ha.  Endige daag vur Sinterkloas daan mochder oere schoen al es zette, as der daan hul braaf gewiést war daan laag doa smereges was sneuk in.  Ze zeeën daan da Sinterkloas in oere schoen gereë ha.

Tuis lengs hemme ze oeit een goei fars anne hand gehad.  Doa woende een weef en in dij joare haan dij minse het hielemoal nie briet.  De wiék vur Sinterkloas most da vrommes es effe weg en de jung warre allien thuis.  Toen dij vro thuis kwam zeeën de jung da Sinterkloas inne klierkas gereë ha en ze warre alle sneuk ant opiéte.  Doa stond da vromeske, alles war bekans op en vur de zesde december ha ze niks nemie.

Op ne kier haan de jung doa oog hun lèèst opgemakt wa ze allemoal va Sinterkloas woon hemme.  Twar bekan è bload vol.  Toeoen zé hun ma dada wel wa vool war en daze oog nog wa moste euver lette vur de aner kinnekes.  Effekes ternoa gonk dié klenne terug ne zen ma en he zee: as dege mig noa da en da koept daan hem ich da al en daan zal ich de euverschoot an Sinterkloas vroage.

Waar is de tijd naartoe dat Sint Nikolaas alleen maar diende om de kinderen bang te maken en ze braaf te houden.  Sint Nikolaas zijn witte knecht had altijd een groot boek bij waar alles in stond wat de kinderen het hele jaar door gedaan hadden.  Zwarte Piet die had een lange zweep bij om u slaag te geven en een grote jutte zak op zijn rug hangen en als ge niet braaf was geweest dan stak hij u in die zak en pakte hij u mee.  Ze zegden er dan ook nog bij dat hij u in ’t klooster in de aardappelkelder tussen de ratten zette.  Jonge, de kinderen hadden een duivelse schrik als sint Nikolaas aankwam.  In die tijd ging Sint Nikolaas met zijn heel gevolg ook nog van deur tot deur en pas op als ge iets mispeuterd had, hij wist het (vloek) allemaal.  Veel kreeg je in die tijd niet.  Een beetje snoep, een appelsien, een paar mandarijntjes en wat speelgoed dat Sint Nikolaas zelf gemaakt had.  Enkele dagen voor Sint Nikolaas dan mocht ge dan uw schoen al eens zetten, als ge dan heel braaf geweest was dan lag daar ’s morgens wat snoep in.  Ze zeiden dan dat Sint Nikolaas in uwe schoen gereden had.

Thuis langs hebben ze ooit eens een goede stunt aan de hand gehad.  Daar woonde een weduwe en in die jaren hadden die mensen het niet zo breed.  De week voor Sint Nikolaas moest die vrouw even weg en de kinderen waren alleen thuis.  Toen die vrouw thuis kwam zegden de kinderen dat Sint Nikolaas in de kleerkast gereden had en ze waren al het snoep aan het opeten.  Daar stond dat vrouwke, alles was bijna op en voor de zesde december had ze niets meer.

Op een keer hadden de kinderen daar ook hun lijst gemaakt wat ze allemaal wilden van Sint Nikolaas.  Het was bijna een gans blad vol. Toen zei hun moeder dat het wel wat veel was en dat ze ook nog iets moesten over laten voor de andere kinderen.  Even later ging die kleine terug naar zijn moeder en zei: als gij mij nu dat en dat koopt dan heb ik dat al en dan zal ik de rest aan Sint Nikolaas vragen..

Wigo

Sint Baar da war vrugger de petroenhelige vanne koolputters.  Da war toeoen ne congéédaag vur allemaan diè oppe put werkde.  De wièk terveure woort ter wel oppe charbonaach gewed onner de boaze dat zé be hun tij de mietste kool zoon make.  ‘t Werkvolk vanne tij dij gewonne haan dij krege ne priem vanne put en daner, dij meschien iève herd gewerkt haan mer iets mier tegeslaag gehad haan dij krege niks.  Op dij menier kunder wel goed ne daag congéé giève asder och de wièk terveure kapot hét motte werke.  Toen ich ne de legere school gonk war da zelfs ne vrije daag inne school omda de mietste van os voaders oppe put werkden.  Sint Baar da viel oppe vierde december en da es altêêt dezelfde daag vanne wièk as kersemes enne nievejoar.  Ter warre zelfs plakke moe sinnerkloas de vierde en nie de zesde december kwamp omda hunne pa daan oog tuis war.  Loater hemme ze Sint Baar oog nog petroenhelige gemakt van aner gevoarleke beroepe zoeas de manne vanne brandweer enzoe, mer de pompiers zen in Heusde pas begost rond 1955, da warre têêt vanne ierste kolekriezis en begoste ze al te  klappe vanne putten touw te doen.  Ha Sint Baar meschien schrik da ze zonner werk zo valle azze de putte allemoal touw zoon doen en hit ze doaveur ter gouw nen anere grop bè gepakt?

Sint Barbara dat was vroeger de patroonheilige van de mijnwerkers. Dat was toen een vrije dag voor iedereen die op de kolenmijn werkte. De week voordien werd er op de charbonnage een weddingschap aangegaan onder de bazen dat ze met hun kolengang de meeste kolen zouden maken (de hoogste productie zouden hebben).  Het werkvolk van de kolengang die gewonnen had, die kregen een premie van de kolenmijn en de anderen, die misschien even hard gewerkt hadden maar iets meer tegenslag hadden, die kregen niets.  Op die manier kan je goed een vrije dag geven als ge u de week voordien kapot moet werken.  Toen ik naar de lagere school ging was dat zelfs een vrije dag in de school omdat de meeste van onze vaders in de kolenmijn werkten.  Sint Barbara dat viel op de vierde december en dat is altijd dezelfde dag van de week als Kerstmis en nieuwjaar.  Er waren zelfs plaatsen waar Sint Nikolaas de vierde en niet de zesde december kwam omdat hun pa dan ook thuis was.  Later hebben ze Sint Barbara ook nog patroonheilige gemaakt van andere gevaarlijke beroepen zoals de mannen van brandweer en zo, maar de pompiers zijn in Heusden pas begonnen rond 1955, dat was de tijd van de eerste kolencrisis en begonnen ze al te spreken van de kolenmijnen toe te doen.  Had Sint Barbara misschien schrik dat ze zonder werk zou vallen als ze de kolenmijnen allemaal zouden sluiten en heeft ze daarom er vlug een andere groep bij genomen?

Wigo